#3 - Reisverslag uit Kaapstad, Zuid-Afrika van Lisaenanne - WaarBenJij.nu #3 - Reisverslag uit Kaapstad, Zuid-Afrika van Lisaenanne - WaarBenJij.nu

#3

Blijf op de hoogte en volg

12 September 2014 | Zuid-Afrika, Kaapstad

LISA:
Okee okee daar komt verslagnummer drie dan maar.

Ondertussen zijn wij dus al 6 weken bezig met onze stage. Deze begint nu ook steeds meer op zijn plekje te vallen. Dus we zijn lekker op weg en hebben eindelijk het idee wat we aan het doen zijn. We zijn nu ondertussen ook weken bezig met het coachen van 4 leerlingen. Dit is echt super leuk en een onwijze uitdaging. Alleen ik (Lisa) hoor op de dag van vandaag al 12 gesprekken gehad te hebben en heb er al 6 uitgevoerd.... Volgens mij zijn ze bang dat ik bijt ofzo... Nee grapje heb een keer pech gehad dat de school eerder uit was dan verwacht en paar keer dat de leerlingen ook al niet naar school waren geweest omdat ze ziek waren. Anne heeft hier veel meer geluk in en bijt denk ik niet ofzo.
Wij hebben allebei wel al heftige coach gesprekken gehad, sommige leven in bizarre omstandigheden of hebben problemen in de familie. Dit zijn vaak wel even reality-checks, maar voor ons allebei wel een hele grote uitdaging.
Ze praten hier met een apart accentje Engels, dus in het begin verstond ik er steeds vrij weinig van. Maar ondertussen versta ik alles wat iedereen zegt, dus dat went echt heel veel sneller dan ik had verwacht. In ons huis wonen we met 1 jongen uit Zuid-Afrika en voor de rest Nederlanders dus daar wordt gewoon lekker Nederlands gepraat. En hoe toevallig?? Afgelopen weekend drie nieuwe huisgenoten die ook op Hogeschool Leiden zitten haha. Klein wereldje he?!
Nog even terug naar onze stage, we zijn lekker aan het babbelen met onze collega’s en beginnen langzamerhand ook het cultuurtje beter te begrijpen. Alleen had ik van de week nog een klein foutje gemaakt... Ik was op een middelbare school waar een leerling mij een zakje chips gaf, maar ik had gewoon geen trek dus ik zeg nee bedankt. En toen was ik onbeleefd, dus af en toe loop je hard tegen de lamp maar zo leer je het wel snel genoeg haha.
Afgelopen woensdag moest ik (Lisa) naar een evaluatie van het project Family Affairs het was een stukje rijden want we moesten naar Delft. Dus lekker dik een uur in de auto gezeten, gedropt midden in de shacks. Daar was ik niet op voorbereid dus toen had ik wel even kleine knikkende knietjes. Nou toen naar binnen waar we een groep van 15 tot 20 mensen zouden zien. Nou nee hoor zaten maar 6 vrouwen. Een uur gewacht en het programma gaat niet door bij minder dan 15 mensen. Dus weer dik een uur terug rijden met de auto. Later in de middag moest ik naar High school om me leerling te zien. Kom ik daaraan: School is al dik een uur uit, dus er zijn geen leerlingen meer. Okee dus weer terug met de bus. Zo’n productieve dag niet normaal. Dit was dan ook wel een extreme dag maar dit soort dingen gebeuren wel vaker.
Ik heb ook een keer lekker een uur op het busje moeten wachten, wat natuurlijk ook kan gebeuren want er zijn er twee en ze hebben het rond 16:00 gewoon heel druk dus je weet ook dat ze eraan komen maar dat het gewoon even kan duren. Toen was ik met een meisje van 10 jaar aan het praten. Ze woont in de school waar ik was en was een grote babbelaar. Alleen zo bizar om te horen dat ze al regelmatig schietpartijen heeft gezien en dat ze precies weet waar die ruzies over gaan. Ze vertelde mij ook: Hier op het schoolplein ben je wel veilig hoor, maar ga maar niet van het terrein af. Is toch bizar dat een meisje van 10 jaar je daarvoor moet waarschuwen?! (En ja wij zijn veilig en doen voorzichtig, geen zorgen!)

ANNE:
Ik (Anne) vind het heel erg leuk om met mijn coachees gesprekken te voeren. Ik heb 4 coachees en ze zijn allemaal zo gedreven en doen erg hun best. Ik vind het erg leuk om te zien hoe blij mijn coachees worden als ze iets hebben bereikt en dat zij merken dat de coaching hen helpt.

Ik ben ook een aantal keer mee geweest met een collega die job counseling doet.
Ik kan en wil omwille de vertrouwelijkheid niet in detail treden, maar onderwerpen als verkrachtingen en incest op jonge leeftijd, huiselijk en seksueel geweld, geldnood en honger komen hier helaas veel voor.
Ik merk dat het me steeds minder doet als mensen over dit soort nare gebeurtenissen praten. Het is normaal voor me geworden, ik sta er niet meer van te kijken. Hoe erg dat ook klinkt, ik denk dat het een soort afweermechanisme is. Als je dit niet hebt kan je dit werk niet doen. Door het voeren van coachgesprekken en door mee te gaan met mijn collega’s zie ik in dat ik echt heel erg graag deze richting (coachen) op wil. Daarnaast leer je zelf ook van de mensen met wie je praat, dit vind ik misschien nog wel het leukst!

Ik zat een keer bij een gesprek van mijn collega die een vrouw aan het coachen was. Ze had een kindje van 1,5 jaar bij zich. Toen dit meisje mijn collega’s broodtrommel zag begon ze in Xhosa (taal) aan haar moeder te vragen om het brood. De moeder zei nee en ging toen weer verder. Na een tijdje begon het meisje weer en bleef maar doorgaan. Mijn collega vroeg of het meisje honger had en of ze een boterham met jam mocht, dit mocht. Daarna pakte hij een broodje uit zijn broodtrommel en gaf dit aan het meisje, ze heeft het hele broodje opgegeten.
Wij gaan hier vaak uiteten. Om even een paar voorbeelden te noemen: sushi, Italiaans en Mexicaans. Je betaalt ongeveer tussen de R100-R150 met 1 of 2 wijntjes erbij. Omgerekend is dat €6,90-€10,40. Hiervoor zou je in Nederland tussen de €20-€40 betalen. Als je eten over hebt neem je dat mee in een doggybag en geef je dit op straat aan een zwerver. Zij zijn er vaak erg blij mee en de blije gezichten die je dan krijgt zijn onbetaalbaar. De meeste zwervers die ik heb meegemaakt zijn erg vriendelijk en de meesten zijn beleefd. Wij liepen een keer terug van het strand naar de auto en ik had een 2L colafles in mijn handen, er zaten nog 5 slokken in. We liepen langs een man en hij vroeg of hij mijn colafles mocht hebben. Ik heb deze toen aan hem gegeven en zo zijn er nog tal van voorbeelden. Er wordt zoveel eten weggegooid in Nederland (wat ik helaas soms ook doe), dat zet mij hier even toch weer aan het denken.

We zijn nu al aan het kijken naar hostels en appartementen die wij gaan huren tijdens de Garden Route. De Garden Route bestaat uit veel mooie plaatsjes, de meesten aan zee, en dit is een route die veel travellers, vakantiegangers en studenten doen. Wij willen dit in januari gaan doen. We moeten nu al wel beginnen met boeken omdat de hostels snel vol zitten.

Een aantal weken geleden ben ik met Mandy naar een voetbalwedstrijd van een huisgenoot en haar stagebegeleiders gaan kijken. De wedstrijd was georganiseerd op geld op te halen voor het goede doel, borstkanker. Mandy en ik hebben 2 uur lang gelopen en gezocht naar het voetbalveld. We zijn er veel tegen gekomen, behalve de juiste. Uiteindelijk wisten we waar we moesten zijn maar dit was nog minimaal een half uur lopen. We hadden het toen wel gehad met al dat lopen en hebben toen voor R30 een taxi gepakt. We hebben er uiteindelijk 15min over gedaan om van het voetbalveld weer naar huis te lopen. Maar goed, wat verwacht je van 2 blondjes.. ;)

Ons huis zit nu vol, we wonen met z’n 14’en, allemaal Nederlanders + 1 man uit Jo’burg. We zijn nu al 2x op vrijdag met bijna het hele huis uiteten geweest, super gezellig! Dit weekend gaan we kamperen bij Cederberg, en ’s avonds lekker braaien!






Genoeg over stage even op naar de weekenden en uitjes. Nou heel leuk laat Anne nou ook nooit meer navigeren.. haha. Wij met volle moed gezellig in de auto onderweg naar Houtbay om een hapje te eten op vrijdagavond. Dat ging niet helemaal gepland en belande in een ander stadje wat een ‘stukje’ verder lag. Wel super lekker en gezellig gegeten hoor haha
We zijn ook al naar Cape point en Kaap de goede hoop geweest. Jeetje wat is het daar prachtig allemachtig zeg niet normaal. We hebben onwijs genoten van het mooie uitzicht en het heerlijke weer. Zijn daar nog een paar elanden, een struisvogel, knaagdieren en een baboon tegengekomen. Over de baboon is nog een geweldig verhaal. Ik zag van die waarschuwborden voor baboons staan dus ik zei al meteen dat ik wilde uitstappen en zoeken. Een van de huisgenoten zei nee dat wil je echt niet ze zijn gevaarlijk pikken alles blabla. Nou wij arriveren op Kaap de goede hoop en parkeren de auto. Wat zit daar een baboon maar er waren daar super veel mensen dus wij waren helemaal niet bang. Een paar huisgenootjes pakken uit de achterbak een stukje brood uit een krakend zakje. En toen zag ik al die baboon omdraaien en kijken. Maar hij keek maar even en draaide zich daarna weer om, dus wij dachten is prima zo. Opeens iemand schreeuwen: BABOOON!! Dus wij kijken en zien die baboon vet hard op een huisgenootje van ons afrennen met een stukje brood in zijn hand. Dus wij renden met ze alle heel snel die auto in en deden die deur op slot (dat is ook een advies op al die borden.). Maar het bewuste huisgenootje Rens stond iets verder weg van de auto en die gooide zijn broodje dus weg en rende ook naar de auto. Maar iedereen die zat al en de deur was al dicht.... dus stond die daar. Toen we dat door hadden hebben we natuurlijk wel snel de deur open gedaan hoor haha. Nou prachtig baboon verhaal toch:].
Vorig weekend zijn we naar Hermanus geweest dat is een stad waar je aan de kust walvissen kan spotten. Maar wij Nederlanders zien dat de zon schijnt en denken dan altijd ooh lekker weer doe een korte broek aan. Nou was facking koud niet normaal en natuurlijk ook niet genoeg warme kleding meegenomen. Dus wij waren snel klaar met het walvissen spotten. We hebben er gelukkig wel een paar gezien maar die waren wel heel ver. Die avond hebben we lekker gebraaid en zijn in Hermanus wezen overnachting bij een wijnboerderij. En nee we hebben nog steeds geen wijnproeverij gedaan.
Afgelopen vrijdag zijn we met ze alle naar Beefcakes geweest om daar een hapje te eten. Ik zal het jullie een beetje uitleggen: Flink gespierde mannen als bediening en een dragqueenshow. Oftewel geweldig!! En na een bepaalde tijd gaan ook de shirtjes uit haha En wat ook helemaal leuk was is dat tijdens de show René naar voren werd gehaald en daar leuk een dansje op het podium moest doen. Super leuke avond gehad!
Door de week gaan we vaak op woensdag lekker polen om de week een beetje door midden te breken. Dus pas maar op als wij terug komen zijn we profs haha

Wij zijn lekker bezig, zien en doen dus lekker veel. We vermaken ons primaaa:]
Thanks for reading. I hope you enjoyed it:]
Tataaa

  • 12 September 2014 - 12:16

    Jenny:

    Klinkt goed, dames!! Wat een leuke verhalen en mooie leermomenten.

  • 12 September 2014 - 12:24

    Christa:

    Heee Liesje (en Anne natuurlijk ook)

    Wat leuk om wat van jullie te lezen en mooie foto's zeg! Het gebruikelijke advies.. Veel plezier, geniet er van en doe voorzichtig.

    Dikke kus Chris

  • 12 September 2014 - 22:55

    Trudy Van Oosterbosch:

    Goed verhaal,mooie foto's.Dat is leren en genieten.Leuk dat jullie (op een na) een Nederlands meidenhuis hebben. Lachen gieren brullen...
    Lieve groetjesTrudy

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Zuid-Afrika, Kaapstad

Actief sinds 21 Juli 2014
Verslag gelezen: 256
Totaal aantal bezoekers 2684

Voorgaande reizen:

30 Juli 2014 - 20 Januari 2015

Stage bij Life Choices in Kaapstad

Landen bezocht: